مابتقفش الدنيا وادى ناس بتيجى بتروح .. يعنى جرح بجرح عادى ومين فى الدنيا مش
مجروح
ناس كتير كانوا فى حياتى والنهاردة فاضلى ايه .. الفراق بقى زى عادة وقلبى متعود
عليه
نص عمرى فات وادينى مفتكرش فرحت فيه .. نفسى اعرف مالها بيا الدنيا دية عليا
ليه
فى الحياة لو اسمى عايش حتى لو من غير حرير .. مش هموت واانا لسة
عايش والفراق قسمة ونصيب
هخسر ايه تانى فى حياتى ولا ايه هندم عليه زيى واكتر الف واحد عاش مابين
الناس غريب
- ساعات الجرح بيريح
